Historia

Historia

Uczył się w trzech językach: litewskim, polskim, rosyjskim. Otwarto klasy 1-4 prowadzone w języku litewskim, klasy 1-4 w języku rosyjskim i klasy 1-8 w języku polskim. Szkoła posiadała sale fizyki i chemii, warsztaty obróbki drewna i metalu oraz przestronną salę gimnastyczną. Liczba studentów szybko rosła, więc szybko zrobiło się ciasno iw 1970 roku zaczęła pracować na dwie zmiany. Wzrosła liczba nauczycieli. Szkoła stała się jedną z najlepszych ośmioletnich szkół w okręgu wileńskim. Od samego początku otwarcia szkoły nie zabrakło dodatkowych zajęć edukacyjnych: uczniowie śpiewali w chórze mieszanym, grali w szkolnej orkiestrze dętej, a sportowców połączyły drużyny siatkówki przez nauczycieli wychowania fizycznego. Najwyższą ocenę otrzymały obie drużyny – chłopców i dziewcząt – w 1979 roku, które zostały zwycięzcami konkursów krajowych. 1970 szkoła uczestniczyła w wystawie osiągnięć rolniczych w Moskwie. W tym czasie było to bardzo ważne wydarzenie w historii szkoły i wielka zasługa dyrektora szkoły Česlovasa Živuškasa i grona pedagogicznego. Nauczyciele Szkoły Owsianki mieli okazję podzielić się dobrymi doświadczeniami z pracy z gościnnymi nauczycielami z Łotwy, Estonii, Mołdawii i innych miejsc.
Rozrosła się osada Avižieniai, wzrosła liczba uczniów, dlatego konieczna stała się rozbudowa szkoły.

Nowy aneks szkolny został otwarty w 1979 roku. Następnie stara szkoła mieściła uczniów szkół podstawowych, bibliotekę, sale techniczne i stołówkę, podczas gdy nowa szkoła mieściła uczniów klas 5-8, przenosząc klasy fizyki i chemii na trzecie piętro, zajęcia wychowania fizycznego i zajęcia sportowe na przestronna siłownia. W czasie reformy oświaty szkołę zreorganizowano z ośmiolatka na dziewięcioletnią, potem na niepełne liceum, a od 1988 r. na liceum.
1990 szkoła stopiła pierwszy pokaz dyplomowy.
W tym okresie opublikowano szesnaście programów dyplomowych – 363 absolwentów. Szkoła jest dumna ze swoich uczniów: księdza Miroslava Balcevičiusa, pediatrów Ingridy Urbonavičiūtė i Jaroslava Šturo, nauczycieli VU Diany Šileikaitė i Ričardasa Gaidisa i innych.

Wizja

Gimnazjum w Awiżeniach – współczesna szkoła powszechna, kształcąca w litewskim oraz polskim języku nauczania oraz zapewniająca wszechstronny rozwój osobowości i dojrzewanie każdego ucznia.

Misja

Zapewnienie wysokiej jakości kształcenia przedszkolnego, początkowego, podstawowego oraz średniego, w oparciu o standarty nauczania i Ogólne programy edukacyjne. Pomóc uczniowi zrozumieć współczesny świat, z wykorzystaniem możliwości technologii informatycznych, uczyć uczciwej konkurencji, zachować tożsamość narodową i rozwijać patriotyzm.

Filozofia

Dziecko – wartość, nauczyciel – wychowawca oraz świadek prawd życiowych

Cele:

  • Poprawa jakości kształcenia i rozwoju.
  • Tworzenie środowiska edukacyjnego, w ramach standardów szkolnych.
  • Wzmocnienie współpracy uczniów, nauczycieli i rodziców.

Zadania:

  • Zapewnić warunki kształcenia uczniom zdolnym.
  • Udoskonalić proces edukacji uczniom ze specjalnymi potrzebami.
  • Rozszerzyć sieć dostępu do sieci internetowej.
  • Wzbogacić specjalistyczne sale lekcyjne potrzebnym sprzętem zgodnie z wymogami standartów szkolnych.
  • Udoskonalić formy oraz metody współdziałania rodziców, pedagogów oraz administracji.

Priorytety:

  • Frekwencja uczniów-gwarancją jakości nauczania.
  • Zapewnienie bezpiecznego oraz zdrowego środowiska nauczania.
  • Moralność oraz kultura – podstawą przyszłości młodego człowieka.

Ir eina su mumis,
Kas niekam dar nežinoma,
Ir seka paskui mus,
Ko jau seniai nėra.
Mes kartais praeitį
Atgal susigrąžiname,
Atsiremiam į ją –
Tenai, kur ji gera.
Just. Marcinkevičius

1964 to rok szczególny dla społeczności powiatu Avižieniai – 12 września powstała trójjęzyczna, ośmioletnia szkoła Avižieniai.

Szkoła stała się jedną z najlepszych ośmioletnich szkół w okręgu wileńskim. 1970 szkoła uczestniczyła w wystawie osiągnięć rolniczych w Moskwie.

Nauczyciel języka polskiego Bronislava Borovik.

Nauczyciel fizyki Norbert Borovik.

Nauczycielka języka rosyjskiego Danutė Daveikienė.

Nauczyciel języka litewskiego Aldona Trepiakienė.

Nauczycielka historii Vilhelmina Krukovskaya.

Nauczycielka biologii Liusia Šimukovič.

Nauczyciele wychowania fizycznego, miłośnicy sportu: Jegor Sinkevič i Pranciškus Šumskas – zgromadzili miłośników sportu w drużyny networkerów – chłopców i dziewcząt – którzy wkrótce stali się znani nie tylko w powiecie, ale także w Republice.

Obie drużyny uzyskały najwyższą ocenę w 1979 roku, wygrywając zawody krajowe.

Rozrosła się osada owsiana i rosła liczba uczniów. Uczniowie wkrótce stali się ciasni w małej szkole, co spowodowało konieczność jej rozbudowy. Nowy aneks szkolny został otwarty w 1979 r.

Od 1979-1987 Szkołą kierowała dyrektor Leokadija Lapinskienė.

Dziewięcioletnia szkoła z płatkami owsianymi od 1988-1989. m. przeorganizowana w liceum. Od 1987-1999 szkołą kierował dyrektor Franc Dudarevich.

1997 Drużyna siatkówki dziewcząt zajęła 3 miejsce w zawodach World Poland w Lublinie, drużyna siatkówki chłopców zajęła 2 miejsce.

Liceum Avižieniai słynęło z polskiego zespołu folklorystycznego „Truskavečka”, przez długi czas zespołem prowadziły Božena Zombkevič, Renata Lisovska.

„Atvažiuoja žolynai…“ – tak jesienią 1997 roku rozpoczął się pierwszy wieczór litewskiego zespołu folklorystycznego „Žolynai”.

Szkołę prowadził od 1964 do 1987 r.

Dzięki sumiennej i odpowiedzialnej pracy nauczycieli, znakomitym wynikom w nauce szkoła stała się sławna i rosła jej prestiż.

W 2001, 2002, 2009, 2010, 2012 Litewskie Stowarzyszenie Nauczycieli Szkół Polskich Macierz szkolna przyznało Liceum Avižieniai jako najlepszą szkołę.

Od 2010 roku uczniowie noszą mundurki szkolne.

Powstał hymn gimnazjum.

Rada Rejonu Wileńskiego w 2013 r. 28 lutego decyzją nr. T3-82 Wilno zm. Gimnazjum Avižieniai stało się okręgiem wileńskim. Gimnazjum z płatkami owsianymi.

2013 uroczystości inauguracyjne.

Dostawa kluczy do autobusu szkolnego.

Dziś możemy się cieszyć, że staliśmy się silniejsi, bogatsi, mądrzejsi, gotowi na nowe zmiany i nie bojący się wyzwań.
Ciągła zmiana i doskonalenie stały się dla nas koniecznością, inaczej nie wyobrażamy sobie naszych codziennych czynności.

Accessibility